Արձակուրդի առավելագույն ժամանակահատվածը սեփական հաշվին որոշվում է աշխատողի և գործատուի միջև կնքված պայմանագրով: Որոշ դեպքերում գործատուն պարտավոր է տրամադրել այդպիսի արձակուրդ, ուստի առավելագույն տևողությունը սահմանվում է աշխատանքային օրենսդրությամբ:
Որպես ընդհանուր կանոն, գործատուի իրավունքն է տալ չվճարված արձակուրդ: Այլ կերպ ասած, կառավարչի համաձայնության բացակայության դեպքում աշխատողը պարզապես չի կարող օգտվել արձակուրդի այս տեսակից: Այդ պատճառով աշխատանքային օրենսդրությունը չի որոշում հանգստի այս տիպի նվազագույն և առավելագույն տևողությունը `այդ հարցի լուծումը թողնելով աշխատանքային պայմանագրի կողմերի հայեցողությանը: Ռուսաստանի Դաշնության աշխատանքային օրենսգիրքը 128-րդ հոդվածում սահմանափակվում է աշխատողին արձակուրդ տրամադրելու հնարավորության նշմամբ, եթե առկա են հիմնավոր պատճառներ: Ավելին, այս ժամանակահատվածի տևողությունը որոշվում է կողմերի համաձայնությամբ: Բայց կան աշխատողների որոշակի կատեգորիաներ, ինչպես նաև կյանքի հատուկ հանգամանքներ, որոնցում օրենսդրությունը պարտադրում է արձակուրդ տրամադրել աշխատողի պահանջով առանց վճարման:
Օրենքը երբ է որոշում արձակուրդի առավելագույն տևողությունը:
Այն դեպքերը, երբ գործատուն պետք է իր աշխատողներին արձակուրդ տա իրենց հաշվին, նշված են նաև Ռուսաստանի Դաշնության Աշխատանքային օրենսգրքի 128-րդ հոդվածում: Քանի որ այս դեպքում մենք խոսում ենք տուրքի մասին, օրենսդրությունը հստակ սահմանում է այդպիսի հանգստի առավելագույն տևողությունը: Այսպիսով, պետը պարտավոր է առանց աշխատավարձի լրացուցիչ հանգիստ տալ աշխատող ծերության թոշակառուներին, ծնողների և զինծառայողների ամուսիններին, ոստիկանության աշխատակիցներին, ծառայության ընթացքում զոհված այլ կառույցներին, աշխատող հաշմանդամներին, Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակիցներին: Վետերանների համար նման արձակուրդի առավելագույն տևողությունը տարեկան երեսունհինգ օրացուցային օր է, աշխատող կենսաթոշակառուների համար `տասնչորս օր, զինվորական անձնակազմի և իրավապահ մարմինների աշխատակիցների հարազատների համար` տասնչորս օր, հաշմանդամների համար `վաթսուն օր:
Պարտադիր չվճարվող արձակուրդի այլ դեպքեր
Երբեմն գործատուն պարտավոր է տրամադրել չվճարված արձակուրդ, եթե աշխատողը չունի հատուկ կարգավիճակ: Այս դեպքում տեղի է ունենում աշխատողի կյանքում որոշակի իրադարձության առաջացում, որը կապված է երկարաժամկետ իրադարձություններին մասնակցելու անհրաժեշտության հետ: Այսպիսով, կազմակերպությունները պարտավոր են իրենց հաշվին արձակուրդ տալ այն աշխատակիցներին, ովքեր ունեն երեխա, մահանում է մերձավոր ազգականը և գրանցվում է ամուսնություն: Այս դեպքում չվճարված հանգստի առավելագույն տևողությունը հնգօրյա է:
