Անհնար է ոստիկանությունից հայտարարություն վերցնել կատարված իրավախախտման մասին, բայց մի շարք դեպքերում դիմումատուն հնարավորություն ունի կարճելու քրեական գործը կողմերի հաշտեցման պատճառով:
Citizenանկացած քաղաքացի, որը տուժել է սխալ արարքից, կարող է դիմել ոստիկանություն: Այնուամենայնիվ, պատահում է նաև, որ փոփոխված հանգամանքներում պահանջվում է կատարել հակառակ գործողությունը ՝ հետ վերցնել դիմումը:
Կա՞ նման ծրագիր ՝ «վերցնել»:
Քրեական դատավարությունում գոյություն չունի հայտարարություն «տալ» կամ «վերադարձնել» հասկացություն: Այն բանից հետո, երբ տուժողը դիմել է ոստիկանություն, նրա հայտարարությունը պետք է գրանցվի Միջադեպերի գրքում: Օրենքի համաձայն, դիմումի վերաբերյալ որոշումը կայացվում է երեք օրվա ընթացքում, բայց որոշ դեպքերում ժամկետը կարող է երկարացվել մինչև 10, իսկ երբեմն էլ `30 օրվա ընթացքում: Այս ժամանակահատվածից հետո կա՛մ հարուցվում է քրեական գործ, կա՛մ մերժվում է դրա հարուցումը: Կա նաև երրորդ տարբերակ. Դիմումը ներկայացվում է դատարան, եթե խոսքը մասնավոր հետապնդման քրեական գործերի մասին է:
Տուժողն իրավունք չունի հետ վերցնել իր հայտարարությունը ՝ անկախ նրանից, թե ինչու է այն կազմել և ինչ պատճառներով է փոխել միտքը ՝ մեղավորին պատասխանատվության ենթարկելու համար:
Ինչպե՞ս կարճել գործը, եթե ոստիկանությունից հայտարարություն վերցնելն անհնար է
Քրեական գործի կարճումը հնարավոր է, եթե տուժողը հաշտեցվի մեղադրյալի հետ, իսկ տուժողը փոխհատուցում ստացավ պատճառված բարոյական և նյութական վնասի համար: Այս դեպքում դիմումատուն միջնորդություն է ներկայացնում ՝ նշելով գործի նոր հանգամանքները և քրեական հետապնդումը դադարեցնելու միջնորդություն: Ամենայն հավանականությամբ, նրանք նրան կհանդիպեն կես ճանապարհին, եթե կատարվի փոքր և միջին ծանրության հանցագործություն, և մեղադրյալը նախկինում չի ենթարկվել քրեական հետապնդման և ամբողջությամբ չի հատուցել վնասը:
Քննիչը և դատարանը պարտավոր են կարճել գործը տուժողի պահանջով, եթե դա վերաբերում է մասնավոր հետապնդման քրեական գործերին:
Հետաքննությունը փակելու մեկ այլ եղանակ էլ կա, բայց այն հղի է բացասական հետևանքներով դիմումատուի համար: Այս դեպքում տուժողը կրկին դիմում է ոստիկանություն ՝ խնդրագրով, որում առաջին հայտարարության տեղեկությունները կոչվում են կեղծ: Նման խոստովանությունը սպառնում է հարուցել քրեական գործ ՝ գիտակցաբար կեղծ ցուցմունք տալու համար:
Եթե կատարվել է ծանր հանցագործություն, դիմումատուի պահանջով անհնար է կարճել հարուցված քրեական գործը:
Հանրային հետապնդման դեպքերի հետ կապված հանցագործությունները հետաքննվում են անխափան `անկախ նրանից` տուժողը հայտարարություն է գրել, թե ոչ:
Նման դեպքերի համար կողմերի հաշտեցման դրույթ գոյություն չունի, հետևաբար, դատական և քննչական մարմիններն իրավունք ունեն մերժել հետաքննությունը դադարեցնելու տուժողի խնդրանքը:
