Վճարով ծառայությունների մատուցման պայմանագիրը լուծելու ամենապարզ ձևը նրա կողմերի միջև պայմանագրի կնքումն է: Սույն պայմանագիրը դադարեցնելու փոխադարձ համաձայնության բացակայության դեպքում կողմերից մեկը կարող է օգտվել այն կատարելուց միակողմանիորեն հրաժարվելու կամ դատարան դիմելու իրավունքից:
Վճարովի ծառայություններ մատուցելու պայմանագրերը կնքվում են ձեռնարկատիրական գործունեության տարբեր ոլորտներում, այդ պայմանագրերի հիման վրա սովորաբար սովորական սպառողներին մատուցվում են կրթական, բժշկական և այլ ծառայություններ: Սույն պայմանագրի ճիշտ լուծման հարցը սովորաբար առաջանում է, երբ հաճախորդի և կապալառուի միջև տարաձայնություններ կան, հանգամանքների փոփոխություն, պարտավորությունների լուրջ խախտումներ կամ հետագա համագործակցության հետաքրքրություն չլինելու դեպքում (վերջինս բնորոշ է ընթացիկ պայմանագրերին:) Դադարեցման ստանդարտ և ամենապարզ ձևը լրացուցիչ պայմանագրի կնքումն է, որով հաճախորդը և կապալառուն հայտնում են իրենց մտադրությունը `դադարեցնել համապատասխան հարաբերությունները որոշակի ամսաթվից և որոշել պայմանագրի լուծման հետևանքները:
Պայմանագրի լուծումը միակողմանի մերժման պատճառով
Քաղաքացիական օրենսդրությունը թույլ է տալիս փոխհատուցվող ծառայությունների մատուցման վերաբերյալ համաձայնության կողմերից որևէ մեկը հրաժարվել այն միակողմանի կատարելուց: Նման մերժումը իրականում նշանակում է պայմանագրի գործողության դադարեցում, բայց այդ իրավունքն օգտագործող կողմի համար ենթադրում է լրացուցիչ պարտավորություններ: Այսպիսով, կապալառուն, մինչև պայմանագրի ժամկետի ավարտը և հաճախորդի առջև ստանձնած պարտավորությունների լիարժեք կատարումը, կարող է հրաժարվել նշված պայմանագրից, բայց միևնույն ժամանակ պարտավորվում է փոխհատուցել հաճախորդին այն կորուստները, որոնք կարող է առաջացնել այդպիսի որոշում: Եթե հաճախորդի կողմից կատարվում է միակողմանի մերժում, ապա վերջինս պարտավոր է փոխհատուցել կապալառուին իրականում կատարված բոլոր ծախսերը (օրինակ, կապալառուն կարող է ձեռք բերել նյութեր, գործիքներ, ժամանակ ծախսել պայմանագրով նախատեսված ծառայությունների մատուցման վրա):
Պայմանագրի լուծումը դատարանում
Եթե սույն պայմանագրի կողմերը համաձայնության չեն գալիս դրա դադարեցման վերաբերյալ, ապա հարաբերությունների դադարեցման միակ տարբերակը դատարան դիմելն է: Այս դեպքում այն կողմը, որը դատարանում պահանջում է լուծել պայմանագիրը, պետք է էական ապացույցներ ներկայացնի, որը հաստատում է պայմանագիրը խզելու հիմքերի առկայությունը: Այսպիսով, դատարանն իր որոշմամբ կարող է դադարեցնել պայմանագիրը, եթե կապալառուն կամ հաճախորդը թույլ են տալիս իր պայմանների էական խախտում: Մեկ այլ պատճառ էլ պայմանագրի կնքման հանգամանքների լուրջ փոփոխությունն է: Վերջին դեպքում, պայմանագրի լուծումը պահանջող կողմը պարտավոր է ապացուցել, որ հանգամանքների փոփոխությունն անիմաստ է դարձնում սույն պայմանագրով հարաբերությունների շարունակումը (օրինակ ՝ տնտեսական տեսանկյունից):
