Theյուրին Ռուսաստան եկավ Արեւմուտքից, որտեղ բարձր էին գնահատվում ժողովրդավարական համակարգի սկզբունքները: Օտար երկրներում կարծում էին, որ հանցագործը պետք է հնարավորություն ունենա արդարանալու իրեն և իր գործողությունները կամ ապացուցելու իր անմեղությունը: Այս դեպքում դատարանը իր որոշումը բաժանեց ժողովրդի հետ հավասար հիմունքներով:
Jurյուրիի դերը դատարանում
Արդեն հաստատված ավանդույթի համաձայն դատարանում պետք է լինի տասներկու երդվյալ ատենակալ: Հոգեբանական տեսանկյունից սա մարդկանց իդեալական թիվն է `մեկ ճիշտ որոշում կայացնելու համար: Theյուրիներից յուրաքանչյուրը ընդհանուր միասնական գործընթացի մասնակից է: Որոշակի ժամանակահատվածում երդվյալ ատենակալը պետք է ամբողջովին հրաժարվի իր գործերից ՝ հանուն կոլեկտիվ որոշում կայացնելու և իր կարծիքը հայտնելու:
Բացի տասներկու երդվյալ ատենակալներից, դատավարությանը պետք է ներկա լինեն նաև պահուստային մի քանի դիմողներ: Նրանց խնդիրն է փոխարինել մեկին, ով այս կամ այն պատճառով դուրս է եկել տասներկու երդվյալ ատենակալներից:
Դատական նիստը, որպես կանոն, տևում է անորոշ ժամանակ, և գործընթացը կարող է երկար ձգվել: Jյուրիի անդամները վարձատրվում են իրենց աշխատանքի համար: Եթե այս գործունեությունից բացի, անձը այլ բանով չի զբաղվում, ապա նրա աշխատանքը գնահատվում է ժողովում անցկացրած յուրաքանչյուր օրվա համար սահմանված չափանիշներով:
Դատավճիռ կայացնելիս դատավորները պետք է ապավինեն միայն հուսալի փաստերին: Caseգացմունքներն այս դեպքում չպետք է ազդեն քննարկվող գործի վրա: Դատավարության սկսվելուց առաջ ժյուրին չի տիրապետում ամբաստանյալի վերաբերյալ որևէ տեղեկատվության: Նրանք չգիտեն ամբաստանյալի անձնական որակները, սոցիալական կարգավիճակը, ընտանեկան կարգավիճակը: Դա արվում է այնպես, որ դատարանի վերջնական վճիռը լինի հնարավորինս օբյեկտիվ և արդարացված: Theյուրին պետք է միայն հաշվի առնի դատաքննությանը ներկայացված փաստերն ու ապացույցները:
Jյուրիի դատավարություն
Ռուսաստանում ժյուրին կազմավորվեց բավականին երկար ժամանակ, քանի որ ավտորիտար էր: Երկար ժամանակ դատարանը չէր ցանկանում իշխանությունը կիսել ոչ պրոֆեսիոնալ մարդկանց հետ: Կարելի է ասել, որ դա վախն էր, որ ժյուրին դրական դատավճիռ կկայացնի հանցագործի համար: Քննադատողների մեծ մասը դեմ էր այս ինստիտուտին: Նրանք կարծում էին, որ հանցագործի մեղավորությունն արդեն ապացուցել են քննիչները և մասնագետները, և կտրականապես դեմ են, որ սովորական աշխատանքային մասնագիտության տեր մարդիկ իրավունք ունենան վերջնական որոշում կայացնել գործի վերաբերյալ: Բայց արդյունքում ժյուրին դեռ հայտնվեց և շարունակում է իր գործունեությունը նույնիսկ այսօր:
Այնուամենայնիվ, հարկ է նշել, որ փոփոխությունները կատարվել են անմիջապես: Jյուրիներին իրավունք չունի անդրադառնալ իրավական դաշտին, քանի որ դրա համար կան դատավորներ: Յուրիի խնդիրն է պարզել մեղավորի մեղավորությունը կամ ապացուցել նրա անմեղությունը: Հետևաբար, ամբաստանյալը, իր անմեղության մեջ վստահ լինելով, կարող է հույս դնել հասարակ մարդկանց աջակցության վրա: Դատավարության այս ձևը գոյություն ունի երկար տարիներ:
