Այսօր հեղինակային իրավունքի մեջ տպավորություն է ստեղծվել այն մասին, որ հեղինակները տարբերություն չեն տեսնում «գովազդի լեզուն» և «գովազդային տեքստը» հասկանալու մեջ: «Հեղինակների» զանգվածային մուտքը գովազդի, ինչը հնարավոր դարձավ տեղեկատվական տեխնոլոգիաների (ինտերնետ) զարգացմամբ, առաջացրեց այնպիսի ֆենոմենի, ինչպիսին է «պատճենահանելը», այսինքն ՝ ուղղորդված տեքստը, անթիվ անգամ խեղում էր շրջանցելու համար որոնման ծառայությունների հակագրագողության ծրագրերը:
Փորձելով տեքստը հավատարիմ դարձնել որոնիչներին, երբեմն կոտրվում են հենց ռուսաց լեզվի նորմերը ՝ համացանցում թողնելով տոննաներով աղբ, անգրագետ տեքստային նյութեր: «Քանակի ուժը սպանում է որակը» - սա է «պատճենահանման» առավել ճշգրիտ սահմանումը:
Գովազդի տեքստը լեզվական գործիքների ամբողջություն է, որոնք ներկայացնում են գովազդի բովանդակության (ապրանքի նկարագրություն) և դրա ձևի սիմբիոզ ՝ տեղեկատվության ներկայացման ոճը, ընդհանուր ընդունված լեզվական նորմերի մեջ պարունակվող արտահայտությունը, այս նկարում օգտագործված բանաձևերում: խոսքի, որում հենց «վաճառքի պահը» կազմում է ամբողջ հեղինակային իրավունքը: Այս տեքստը կարող է ներառել տեղեկություններ, ինչպիսիք են ընկերության պատմությունը, իրավական տեղեկատվությունը, ապրանքի բնութագրումը, ապրանքանիշի սեփականությունը: Նման տեքստի բովանդակությունը ներառում է զգացմունքային և բանական բնույթի մտածված պահեր, որոնք պետք է ներդաշնակորեն փոխազդեն տեքստի մեջ ՝ լրացնելով միմյանց:
Օժանդակ տեքստը կարող է տարբեր լինել ՝ կախված ապրանքի առանձնահատկություններից, ապրանքանիշի առաջխաղացումից և դրա ճանաչումից: Փաստաբանական գրասենյակի գովազդի համար դա կլինի մեկ տեքստ, նոր մեքենա գովազդելու համար `մեկ այլ, ծխախոտի հաստատված ապրանքանիշի համար դա կարող է լինել միայն մեկ կարգախոս: Գովազդի տեքստում գովազդային գաղափարն ինքնին կարևոր է, բովանդակությունը միշտ վեր է ձևից:
Գովազդի լեզուն սահմանափակ միջոցներ է, որոնց միջոցով փոխանցվում է գովազդի բովանդակությունը: Միտքը կարող է ձևակերպվել կոմպոզիցիայի միջոցով ՝ կազմելով առաջարկներ կառուցելու, շեշտադրումներ կատարելու կամ ոճական տարբեր երանգներ տալու բազմաթիվ տարբերակներ, օգտագործելով տպագրություն կամ համացանցային տարբերակի ձևավորում, տառատեսակներ, պատկերագրություն: Միևնույն ժամանակ, կարևոր է պահպանել տեքստի իմաստային բեռը առանց ավելորդ դատարկ բառերի ձևերի, որքան էլ որ դրանք գեղեցիկ լինեն: Գովազդի իդեալական լեզվով դատարկություն չկա, տեքստը ստեղծվում է չափազանց պարզ, և բովանդակությունը դառնում է ինտրիգային, բարդ, գրավիչ:
Գովազդի լեզուն ոչ մի տեղ չի հայտնվել, դրա տեխնիկան միշտ էլ եղել է ՝ գրական լեզվով նույն վաճառքի կետերը կատարելով, բայց միայն ավելի նուրբ մակարդակի վրա: Օրինակ, ռուսական գրականության մասին իր դասախոսություններում գրող Վ. Վ. Նաբոկովն օգտագործում է այս տեխնիկան ՝ դասախոսություն սկսելով A. P. Չեխով «Չեխովի պապը ստրուկ էր». Այս նախադասությամբ սկսվում է դասախոսությունը, այս ներածությունը, որից հետո ուզում եմ իմանալ հեղինակ-գրողի կարծիքը մեկ այլ մեծ գրողի մասին: Այստեղ կա ինտրիգ, հետաքրքրություն է հայտնվում, և կա աղաղակող որոշ տարր, որը ձեզ ստիպում է ամբողջությամբ լսել (կարդալ) ամբողջ տեքստը: «Վաճառքի պահը» այս դեպքում գործարկվում է 100% -ով առաջին տողից, բայց ի տարբերություն հեղինակային իրավունքի, այստեղ ոչինչ չի վաճառվում:
