Unfortunatelyավոք, հազվադեպ չէ, որ մահացած մարդու հարազատները դժգոհ մնան իրեն թողած կտակից և հավատան, որ իրենց նկատմամբ անարդար են վարվել: Շատ հաճախ, հենց նման իրավիճակներում են մարդիկ փորձում վիճարկել կամքը, բայց դա կարելի է անել միայն որոշակի պայմանների բավարարման դեպքում:
Կտակը վիճարկելու ամենատարածված պատճառները
Կտակը հերքելու ամենատարածված, բայց հաճախ դժվար ապացուցելի պատճառը `այն անձի անկարողությունն է, ով ստորագրման պահին ստիպել է այն ողջամտորեն տրամաբանել: Կարող ենք խոսել հոգեկան խանգարման, ալկոհոլային կամ թմրանյութերի թունավորման, լուրջ հիվանդության մասին: Եթե դա ապացուցվի, դատարանը ընդունում է, որ կտակարարը ի վիճակի չէ գնահատել իր գործողությունները, կառավարել դրանք և հասկանալ դրանց իրական իմաստը, ուստի իր ստորագրությամբ փաստաթուղթը չի կարող համարվել վավեր: Պետք է հիշել, որ կամքը կարող է վիճարկվել, նույնիսկ եթե մարդը բժշկի առաջարկությամբ ուժեղ դեղամիջոցներ է ընդունել, և դրանք, ըստ բժիշկների, կարող են ազդել իր ձեռնարկած գործողությունների տեղեկացվածության վրա: Այս իրավիճակում անհրաժեշտ կլինի հավաքել բժշկական վկայականներ:
Կտակը կարող է վիճարկվել, եթե ապացուցվի, որ անձը դա չի ստորագրել իր կամքով: Օրինակ, եթե նրան սպառնացել են հաշվեհարդար տեսնել, շանտաժի ենթարկել, փորձել է խաբեությամբ փաստաթղթի գրանցում ստանալ կամ կատարել այլ անօրինական գործողություններ: Սա վերաբերում է նաև այն դեպքերին, երբ կասկածներ կան կտակի իսկության վերաբերյալ: Ձեռագրերի քննությունը կօգնի լուծել խնդիրը:
Վերջապես, կան անձինք, որոնք ժառանգության պարտադիր բաժնի իրավունք ունեն, և եթե կտակում նշված չեն նրանց անունները, նրանք իրավունք ունեն վիճարկել այն և պահանջել գույքի մի մասի փոխանցում դրանց օգտագործման համար: Շատ հաճախ, նման դեպքերում, մենք խոսում ենք հաշմանդամ մերձավոր ազգականների մասին:
Կտակը վիճարկելու պատճառները
Որոշ դեպքերում կտակ կազմելիս վկան պետք է ներկա լինի: Մասնավորապես, մենք խոսում ենք իրավիճակների մասին, երբ հիվանդանոցում փաստաթուղթ է ստորագրվում: Այս կանոնը կիրառվում է նաև այն դեպքում, եթե զինվորը կամ նավաստին կտակեն նրա ունեցվածքը: Եթե վկա չի եղել, և փաստաթուղթը վավերացված չէ նոտարական կարգով, կտակը կարող է վիճարկվել: Նույնը վերաբերում է այն իրավիճակներին, երբ վկան չգիտի լեզուն, որով գրվել է կտակը, կամ նա անգործունակ է կամ չի կարող պատասխանատու լինել իր գործողությունների համար փաստաթուղթը կազմելու պահին:
Կտակի մի մասը կարող է վիճարկվել, եթե տեքստը անընթեռնելի է, կամ եթե այն չի կարող միանշանակ մեկնաբանվել, և պարզվում է, որ դժվար է հասկանալ, թե կոնկրետ ինչ է ասվում որոշակի պարբերություններում: Սա չի վերաբերում իրավիճակներին, երբ տեքստը պարունակում է աննշան սխալ տպագրություններ, բլոտներ կամ սխալ տպագրություններ, ինչպես նաև կետադրական և ուղղագրական սխալներ, որոնք չեն խանգարում տեքստի ճիշտ ընկալմանը և միանշանակ մեկնաբանմանը:
