Casesառանգությունը բոլոր դեպքերում իրականացվում է ժառանգությունը ընդունելու մասին դիմում ներկայացնելով նոտարի, մեկ այլ լիազորված պաշտոնատար անձի: Դիմումը քննարկելուց հետո նոտարը կամ նշանակված պաշտոնատար անձը տալիս են ժառանգության իրավունքի վկայագիր:
Անկախ ժառանգության տեսակից, ժառանգություն մուտք գործելու համար հարկավոր է կատարել որոշակի օրինական նշանակություն ունեցող գործողություններ, որոնք հստակ կարգավորվում են գործող օրենսդրությամբ: Այս գործողությունների կատարման կարգը սահմանված է Ռուսաստանի Դաշնության Քաղաքացիական օրենսգրքի 64-րդ գլխում (երրորդ մաս): Փաստորեն, ժառանգությունն ընդունելու համար անհրաժեշտ է անձամբ, փոստով կամ ներկայացուցչի միջոցով նոտարին ներկայացնել մեկ այլ անձ, որը լիազորված է թողարկել ժառանգների լիազորությունները հաստատող փաստաթղթեր, ժառանգությունը ընդունելու մտադրություն ունեցող դիմում: Դրանից հետո ժառանգը կարող է անձամբ, իր ներկայացուցչի միջոցով, որի համապատասխան իրավունքները հաստատվել են, ստանալ ժառանգության իրավունքը հավաստող վկայագիր, որը համարվում է գույքի օտարման հիմք:
Ինչպես դիմել ժառանգության համար
Applicationառանգի համար համապատասխան դիմում ներկայացնելու ամենադյուրին ճանապարհը նոտարի մոտ անձամբ ներկայանալն է: Այս դեպքում ձեզ հարկավոր է ներկայացնել միայն դիմումը, ինչպես նաև հաստատել ձեր ինքնությունը ընդհանուր քաղաքացիական անձնագրով: Բացի այդ, ժառանգները հնարավորություն ունեն օգտվել փոստային ծառայություններից `այս փաստաթուղթն ուղարկելու, այն այլ անձանց միջոցով փոխանցելու համար: Նման դեպքերում ժառանգությունը մտնել ցանկացող անձի ստորագրությունը պետք է վավերացվի բուն դիմումի վրա: Պետք է հիշել, որ ժառանգության ցանկացած մասի ընդունման համար դիմում ներկայացնելը ենթադրում է անհապաղ ընդունում ամբողջ ժառանգական գույքը:
Ինչպես է ժառանգությունն ընդունվում
Inherառանգությունը ընդունելու մտադրության մասին հայտարարությունը քննարկելուց հետո նոտարը տալիս է հատուկ փաստաթուղթ `ժառանգության իրավունքը հավաստող վկայագիր: Այս վկայագիրը պետք է ստանա անձամբ ժառանգը, հնարավոր է ժառանգել `օգտագործելով ներկայացուցչի ծառայությունները, բայց դրա համար անհրաժեշտ է հատուկ նշանակված լիազորագիր լիազորագիր` այդպիսի գույք ընդունելու համար: Բացի այդ, որոշակի դեպքերում քաղաքացիական օրենսդրությունը սահմանում է ժառանգության կանխավարկածը, այսինքն ենթադրվում է, որ անձը ժառանգություն է մտել որոշակի գործողություններ կատարելու պայմանով: Նման գործողությունները ներառում են փաստացի սեփականություն, գույքի կառավարում, այդ գույքի պահպանման միջոցառումներ, դրա պահպանման ծախսեր, կտակարարի պարտքերը սեփական միջոցներից վճարելը, կտակարարի համար նախատեսված միջոցների ստացումը: