Հիմնադիրից պարտատիրոջ կողմից պարտքերի հավաքագրումը շատ դժվարություններ է առաջացնում: Ամենամեծ խնդիրը իրավաբանորեն նշանակալից փաստերի հաստատումն է և ապացույցների ընտրությունը `իրավաբանական անձի կամ տնօրենի անդամին դուստր պատասխանատվություն սահմանելու համար:
Հրահանգներ
Քայլ 1
Ռուսաստանի Դաշնության Քաղաքացիական օրենսգրքի 56-րդ հոդվածի երեք-րդ պարբերության համաձայն `ընկերության մասնակիցը կամ հիմնադիրը պատասխանատվություն չի կրում իր գույքի հետ կապված այս իրավաբանական անձի (LE) պարտավորությունների համար: Բայց եթե իրավաբանական անձի սնանկությունը (անվճարունակությունը) առաջացրել է մի անձ, որը կարող է որոշել իր գործողությունները, և այդպիսին կարող է լինել ընկերության գույքի մասնակից, հիմնադիր, սեփականատեր, ապա եթե գույքը բավարար չէ պարտավորությունները մարելու համար, անձը կարող է պատասխանատվություն կրել կազմակերպության պարտավորությունների համար …
Քայլ 2
Իրավաբանական անձի պարտավորությունների համար հիմնադրին դուստր ձեռնարկության պատասխանատվության ենթարկելու պայմանները հետևյալն են.
1. Նա պետք է իրավունք ունենա որոշել իրավաբանական անձի գործողությունները կամ տալ իր համար պարտադիր հանձնարարականներ:
2. Նա պետք է կատարի գործողություններ, որոնք կապացուցեն հասարակության գործունեության վրա ազդելու նրա կարողությունը:
3. Պետք է ապացուցվի փոխհարաբերությունները իր հիմնադրի կողմից օգտագործման իրավունքի և իրավաբանական անձի հայտարարված անվճարունակության (սնանկության) միջև:
4. Իրավաբանական անձի գույքը բավարար չէ պարտատերերին մարելու համար:
Քայլ 3
Հիմնադիրից պարտքը գանձելու միակ տարբերակը դատարան դիմելն է: Դուստր պատասխանատվության նորմը կիրառելու պրակտիկայում ամենամեծ խնդիրը ձեռնարկության սնանկության մեջ հիմնադրի մեղավորության ապացույցն է: Ամենից հաճախ դատարանը հրաժարվում է բավարարել պարտատիրոջ պահանջը ՝ մեղքի ապացույցների բացակայության պատճառով:
Քայլ 4
Հիմնադրի սնանկության մեջ մեղքի ապացույց կարող է լինել Ռուսաստանի Դաշնային ծառայության եզրակացությունը Ֆինանսական վերականգնման և սնանկության մասին (Ռուսաստանի ԴՍՀ): Այս կարծիքը պետք է պարունակի հաստատում, որ ընկերության անվճարունակության գործով դիտավորյալ սնանկության նշաններ կան: Բայց յուրաքանչյուր դատարան նույնպես հաշվի չի առնի այս փաստաթուղթը:
Քայլ 5
Ռուսաստանի Դաշնության Քրեական օրենսգրքի 196 հոդվածի համաձայն, դիտավորյալ սնանկացումը քրեական հանցագործություն է: Եվ միայն այն դեպքում, եթե քրեական գործի շրջանակներում ապացուցված է ձեռնարկությունը դիտավորյալ սնանկացնելու փաստը, մեղավոր ճանաչված հիմնադիրը կարող է ենթարկվել դուստր պատասխանատվության:
