Երբեմն լինում են իրավիճակներ, երբ բաժանվելուց հետո բացարձակապես անհնար է դառնում ապրել մարդու հետ: Այնուամենայնիվ, ըստ օրենքի, դուք իրավունք ունեք պաշտոնապես վտարել ձեր նախկին կնոջը ձեր բնակարանից: Ինչպե՞ս դա անել:
Հրահանգներ
Քայլ 1
Համոզվեք, որ ձեր նախկին կինը ձեր բնակարանում չունի սեփականության իրավունք, այսինքն ՝ նրա մեջ բաժնեմաս չկա: Այս դեպքում ցանկացած հնարք անօգուտ է, չի կարող աշխատել նրան վտարել օրենքի համաձայն: Բացի այդ, ամուսնության մեջ գնված գույքը կհամարվի ձեր համատեղ սեփականությունը: Սա նշանակում է, որ եթե ձեր անձնագրում դրոշմակնիք ստանալուց հետո դարձել եք տան տերը, ձեր կինը բնակարանի նույն իրավունքն ունի, ինչ դուք, հետևաբար, նրան չեն կարող վտարել:
Քայլ 2
Եթե ձեր նախկին կնոջ հետ ամուսնությունից երեխաներ ունեք, ձեզանից գուցե պահանջվի բնակարան տրամադրել, եթե ցանկանում եք վտարել ձեր ամուսնուն: Ըստ օրենքի, երեխաներին չեն կարող դուրս հանել փողոց, և եթե նրանք և ձեր նախկին կինը ընդհանրապես տեղ չունեն գնալու, դատարանը պետք է որոշ ժամանակ պահպանի ձեր գույքը օգտագործելու իրավունքը:
Քայլ 3
Եթե բնակարանը սեփականաշնորհված չէ, ապա նախկին կնոջը կարող է վտարել բնակարանից միայն դատարանի որոշմամբ և միայն այն դեպքում, երբ նա իր վարքագծով խախտում է հասարակական կարգը և անհնար է դարձնում համատեղ ապրելը բնակարանում: Փաստն այն է, որ չսեփականաշնորհված բնակարանում ապրելիս դու հավասար իրավունքներ ունես, իսկ ամուսնալուծության դեպքում դու դառնում ես, ասես, հարևան, իսկ հարևանին վտարելու իրավունքը հստակ ամրագրված է օրենքում: Մուտքում ապրող այլ անձանց, ինչպես նաև շրջանի ոստիկանության սպայի ապացույցները ներկայացրեք դատարան, և, ամենայն հավանականությամբ, կկարողանաք շահել գործը, եթե անչափահասները ձեզ հետ չեն ապրում:
Քայլ 4
Եթե դուք սեփականաշնորհված բնակարանի սեփականատեր եք, գնել կամ ժառանգել եք մինչ ամուսնությունը, ապա ազատ զգացեք դիմել դատարան ամուսնալուծությունից հետո ձեր կնոջ `բնակարանային իրավունքի կորստի վերաբերյալ: Կիրականացվի հաշվառումից հանելու կարգ, այնուհետև նախկին կինը կարող է վտարվել: Նման բոլոր գործընթացներն ունեն շատ նրբություններ, դժվար է գտնել մեկ ընդհանուր բաղադրատոմս: Ամեն դեպքում, ավելի լավ է գործը լուծել խաղաղ ճանապարհով և ընդհանրապես չներկայանալ դատարան: